Gdzieś daleko, pośród wzgórz wije się rzeczka, czysta jak niebo w upalny dzień. Nad nią leży, wciśnięta w dolinę mała wioska, w której widać głównie dachy ze strzechy. Przy każdym domu stoją równo poukładane stosy drewna na opał,  zmęczone wieloletnim staniem płoty chylące się to w jedną to w drugą stronę, tu i ówdzie przebiega jakaś kura, kaczka, czy inna porcja rosołowa, a strużki dymu unoszące się z kominów. Wokół wioski rozpościerają się złociste łany jęczmienia, pszenicy i owsa. Jest czas żniw. Ci którzy musieli ruszyć z samego rana w pole już to zrobili, a Ci, którzy trudnią się innymi zajęciami zostali przy swoich gospodarstwach. Wśród nich jest też trójka starych przyjaciół, pszczelarzy, którzy, gdy tylko nadarza się okazja, spotykają się na ławce pod gruszą i żywiołowo rozmawiają.

Wiatr dął rozganiając wielkie, białe, piętrzące się chmury. Spoza nich wyłaniało się silne, letnie, rozgrzewające ziemię słońce. Woń dojrzewającego zboża i traw niosła się po okolicy kusząc wszystkich miłośników leniwego wypoczynku, aby wyszli na zewnątrz. Otakar siedział na zboczu wśród falujących trwa i przedziwnych form skalnych. Ostańce przez tysiące lat formowały się dzięki hulającemu wiatrowi i solidnym ulewom, które co jakiś czas nawiedzały tą krainę. To było dla niego najpiękniejsze miejsce na ziemi. Przychodził tu kiedy tylko chciał się odprężyć. Mimo iż bywał już na wielu dworach i widział wiele dalekich krain, to jednak nigdzie indziej nie czuł się tak dobrze jak tu. Jego szczęścia dopełniał złoty trunek stojący wśród falujących źdźbeł tuż obok niego.

Dziesiątego dnia, siódmego miesiąca, roku Pańskiego dwa tysiące piętnastego w kawiarni Magia Cafe odbyła się premiera kolejnego piwa z browaru Beer City . Piwo nosi nazwę Kacper Ryx i tak jak w przypadku poprzednich piw, jego nazwa nawiązuje do znanej krakowskiej postaci sprzed wieków. Z tą tylko różnicą, że Kacper Ryx jest postacią fikcyjną, wymyśloną przez pisarza Mariusza Wollnego. Sam Pan Mariusz zaszczycił nas swoją obecnością i opowiedział co nieco o związkach dawnego Krakowa z piwem.

Co byście powiedzieli na miejsce, które łączy w sobie najlepsze cechy kawiarni, herbaciarni, tradycyjnej cukierni i pubu z craftem? Rewelacja prawda? Do tego jeszcze znajdujące się rzut beretem od dworca głównego w Krakowie, mające przyjemny, spójny wystrój, rewelacyjną atmosferę i ogródek. Tak, tak, to miejsce naprawdę istnieje i nazywa się Wesoła Cafe! Łatwo tu trafić, wystarczy wysiąść na przystanku Lubicz lub Uniwersytet Ekonomiczny i odnaleźć adres Rakowicka 17, ale zacznijmy od początku.

Leniwe popołudnie skąpane było w niezliczonej ilości słonecznych promieni. Za oknem bezchmurne niebo przytaczało na myśl pacyficzną lagunę, a rozgrzane, trzaskające dachy fabrycznych magazynów odbijały światło rażąc w oczy. Jedyne chmury jakie dało się dostrzec wisiały daleko nad horyzontem. Do urlopu zostało jeszcze prawie półtora miesiąca, a Ja już chciałbym wyłączyć telefon i zaszyć się na kilka dni w jakiejś głuszy. - Żeby tylko pogoda dopisała - pomyślałem. Tymczasem jeszcze kilkanaście razy obudzę się wcześniej niż ustawiłem budzik, bo słońce od samego rana świeci w nasze okna. To by było dobre gdybym już był gdzieś daleko i mógł odetchnąć pełną piersią, zaczynając kolejny dzień wakacji. A nie wstawać jak automat i wykonywać te same rutynowe czynności...uech. Nie ma rady, trzeba wziąć się w garść i przetrwać. Pomoże mi w tym rocznicowe piwo, które czeka w lodówce od 3 miesięcy.