Dawne browary - browar Kujawiak
Mamy rok 1842. Bydgoszcz terytorialnie należy do Wielkiego Pruskiego Księstwa Poznańskiego. W Berlinie rodzi się idea połączenia Pruskiej stolicy koleją z Królewcem (Kaliningradem). Kolej miałaby przebiegać między innymi przez Bydgoszcz. Cztery lata później rozpoczynają się pierwsze prace na tej trasie. Kolej dociera do Bydgoszczy w 1851 roku, a wstęgę przecina sam Wilhelm IV. Nie trudno się domyślić, że dla tracącego od kilkudziesięciu lat znaczenie miasta, połączenie kolejowe było poważnym bodźcem rozwoju. W roku 1858 kupiec Dawid Giese, który zapewne przyjechał kolejną, buduje w Bydgoszczy, przy ulicy Ustronie mały podpiwniczony browar Giese & Bacher. Zakład staje blisko centrum na działce o powierzchni 1.7 ha.
Dolna fermentacja = nowe możliwości
Po sąsiedzku
Równocześnie w 1896 roku po sąsiedzku powstaje kolejny browar. Założycielami są Friedmann i Henryk Jacobi. Zakład zostaje wykupiony przez braci Gustawa i Otto Brauerów w 1904 roku. Losy obu browarów będą się przeplatać w kolejnych latach.
Stała modernizacja sprzętu pozwoliła systematycznie zwiększyć moce produkcyjne z 6 tys. hl do kilkunastu tys. hl, do wybuchu pierwszej wojny światowej. Browar przetrwał wojnę bez większego uszczerbku. Po części dlatego, że Bydgoszcz znajdowała się cały czas pod zarządem niemieckim, a być może także dzięki pewnym powiązaniom z radą miejską. Mianowicie bydgoski kupiec Dawid Oser zasiadający w radzie od 1914 roku sprzedawał do browaru zboże. Po wojnie struktura narodowościowa Bydgoszczy uległa radykalnej zmianie. Liczba Polaków za sprawą Traktatu Wersalskiego wzrosła z niecałych 30% do 90%. Bydgoszcz znalazła się w granicach II Rzeczpospolitej, a do miasta dołączono Polskie przedmieścia zwiększając tym samym ośmiokrotnie jego obszar. W tym samym roku nastąpiła zmiana nazwy i właściciela browaru. Nowymi zarządcami zostali Klemens Zdrojewski i Franciszek Thiel a browar nazwano po prostu Browarem Bydgoskim.
Innowacje!
Franciszek i Klemens równoważyli nacisk na zwiększanie produkcji i innowacyjność, a ten trend kontynuowali bracia Brauer (nie wiadomo kiedy dokładnie nastąpiło przejęcie). Browar w okresie między wojennym doczekał się kilku nowych bardzo ciekawych elementów. Pierwszym z nich była częściowo zautomatyzowana linia rozlewnicza. Butelki były napełniane taśmowo przy pomocy 18 kranów, a ich mycie odbywało się półautomatycznie. Wydajność rozlewu zwiększyła się do niesamowitych jak na owe czasy 1800 butelek na godzinę! Drugim ciekawym elementem była otwarta w 1936 roku palarnia słodu i kawy. Tym samym przed browarem otwierały się szerokie możliwości. Wówczas w stałej ofercie znalazło się 5 piw: jasne eksportowe, porter, koźlak, jasne pilzneńskie i jasne słodowe. Niestety palarnia funkcjonowała tylko przez 2 lata.
Bolesny zwrot
II Wojna Światowa przynosi duże zmiany. Po wkroczeniu wojsk niemieckich o browar upomnieli się spadkobiercy Juliusza Strelowa. Szczęśliwie zakład zostaje przejęty bezboleśnie i od tej pory dąży się już tylko do maksymalizacji produkcji, nadwyrężając mocno browarny sprzęt. W 1942 roku wybucha pożar w spichrzu browaru niszcząc go doszczętnie. Jednak kryzys przychodzi dopiero w 1943 roku gdy wojska niemieckie zaczynają ponosić klęski na frontach. Po wojnie produkcję wznowiono bez zbędnej zwłoki a zakład został znacjonalizowany i wraz z browarem Pomorskim braci Brauer tworzył Państwowe Zjednoczenie Przemysłu Piwowarsko-Słodowniczego w Bydgoszczy.
Niech żyje gospodarka centralnie sterowana!
W broszurze informacyjnej z 1948 roku możemy przeczytać iż bydgoski oddział Państwowego Przemysłu Fermentacyjnego jest w posiadaniu już dziewięciu browarów, dwóch wytwórni win i dwóch wytwórni octu. Broszura ta jest okraszona znamiennym hasłem: Piwowarstwo i winiarstwo to dźwignia rolnictwa i zdrowie narodu. W 1960 roku zakład z Bydgoszczy łączy się z browarem z Grudziądza, tworząc jedno przedsiębiorstwo. Do 1978 roku zakład przechodzi 3 duże modernizacje:
W 1972 roku zdarzyło się coś dziwnego. Nagle wodociągiem przy ulicy Toruńskiej zaczęło płynąć piwo. O dziwnym zjawisku poinformowali MPWiK mieszkańcy. Okazało się, że w browarze zepsuł się zawór w kadzi filtracyjnej i trunek zaczął wypływać do miejskiej sieci. Usterkę szybko naprawiono. Wszystkim piwoszom życzę aby kiedyś znaleźli się w zasięgu takiej awarii!
Oferta
Powojenna oferta browaru opierała się głownie na jasnych lagerach od 7˚(!) do 14˚. Najpopularniejsze jasne pełne stanowiło ponad 95% całej produkcji. Pozostałe kilka procent to piwa ciemne słodowe (10.5˚) i piwa firmowe. Flagowym produktem browaru było oczywiście piwo Kujawiak, które pojawiło się na rynku w 1975 roku. Oto kilka odsłon etykiet Kujawiaka:
W prywatnych rękach
Przychodzi rok transformacji ustrojowej, browar trafia pod skrzydła wojewody bydgoskiego a po 3 latach zostaje sprywatyzowany (akcjonariat pracowniczy). W artykule z 1996 roku możemy przeczytać iż w skład spółki Kujawiak wchodzą: Browar Bydgoski, Pomorski (specjalizujący się w piwach beczkowych), Grudziądzki (produkujący piwo Kujawiak Speedway i Kuntersztyn) oraz słodownia na Fordonie (dzielnica Bydgoszczy). Mimo braku zagranicznego inwestora browar świetnie sobie radził. Raty wraz z odsetkami były płacone w terminie a z pieniędzy, które zostawały w kasie poczyniono koleje inwestycje: nowa warzelnia, fermentownia, kadź filtracyjna i osadowa, kocioł warzelny, a także tankofermetowy, stacja propagacji drożdży i urządzenia do dezynfekcji. To pozwoliło zwiększyć produkcję o kolejne 100 tys. hl. Pod względem nowoczesności browar znajdował się w ścisłej czołówce polskiej.
W rękach inwestora
W 2001 roku rozpoczęły się rozmowy z koncernem Brau Union A.G. mające doprowadzić do wykupu browaru, rok później browar został oficjalnie włączony do struktur koncernu. W kolejnych latach nastąpiła integracja Brau Union A.G. z Grupą Żywiec a Kujawiak znalazł się pod jej skrzydłami. Rok po przejęciu władzy GŻ postanowiło zamknąć browar z Bydgoszczy a produkcję przenieść do Warki i Elbląga. Tak kończy się kolejna historia dobrze prosperującego browaru, który znalazł się w nieodpowiednich rękach. W 2009 roku budynki browaru zostały zrównane z ziemią. Trzeba przyznać ze GŻ ma tupet.
Źródła:
Innowacje!

Bolesny zwrot
II Wojna Światowa przynosi duże zmiany. Po wkroczeniu wojsk niemieckich o browar upomnieli się spadkobiercy Juliusza Strelowa. Szczęśliwie zakład zostaje przejęty bezboleśnie i od tej pory dąży się już tylko do maksymalizacji produkcji, nadwyrężając mocno browarny sprzęt. W 1942 roku wybucha pożar w spichrzu browaru niszcząc go doszczętnie. Jednak kryzys przychodzi dopiero w 1943 roku gdy wojska niemieckie zaczynają ponosić klęski na frontach. Po wojnie produkcję wznowiono bez zbędnej zwłoki a zakład został znacjonalizowany i wraz z browarem Pomorskim braci Brauer tworzył Państwowe Zjednoczenie Przemysłu Piwowarsko-Słodowniczego w Bydgoszczy.
W broszurze informacyjnej z 1948 roku możemy przeczytać iż bydgoski oddział Państwowego Przemysłu Fermentacyjnego jest w posiadaniu już dziewięciu browarów, dwóch wytwórni win i dwóch wytwórni octu. Broszura ta jest okraszona znamiennym hasłem: Piwowarstwo i winiarstwo to dźwignia rolnictwa i zdrowie narodu. W 1960 roku zakład z Bydgoszczy łączy się z browarem z Grudziądza, tworząc jedno przedsiębiorstwo. Do 1978 roku zakład przechodzi 3 duże modernizacje:
- Wymiana drewnianych kadzi fermentacyjnych, przebudowa słodowni i budowa kotłowni (1954-57r).
- Budowa nowej maszynowni chłodniczej i hali rozlewu, przebudowa fermentowni, zwiększenie przepustowości leżakowni (1968-70r).
- Budowa nowej warzelni, nowych linii rozlewniczych, wprowadzenie filtrów na ziemię okrzemkową i budowa kolejnej kotłowni (1972-78r).
Tak znaczące modernizacje oznaczały szybki przyrost mocy produkcyjnych zakładu. W 1945 roku browar wytwarzał zaledwie 19 tys. hl piwa rocznie. Po 10 latach osiągnął poziom 53 tys. hl a po 30 latach prawie 230 tys hl złotego trunku.
IncydentW 1972 roku zdarzyło się coś dziwnego. Nagle wodociągiem przy ulicy Toruńskiej zaczęło płynąć piwo. O dziwnym zjawisku poinformowali MPWiK mieszkańcy. Okazało się, że w browarze zepsuł się zawór w kadzi filtracyjnej i trunek zaczął wypływać do miejskiej sieci. Usterkę szybko naprawiono. Wszystkim piwoszom życzę aby kiedyś znaleźli się w zasięgu takiej awarii!
Oferta
Powojenna oferta browaru opierała się głownie na jasnych lagerach od 7˚(!) do 14˚. Najpopularniejsze jasne pełne stanowiło ponad 95% całej produkcji. Pozostałe kilka procent to piwa ciemne słodowe (10.5˚) i piwa firmowe. Flagowym produktem browaru było oczywiście piwo Kujawiak, które pojawiło się na rynku w 1975 roku. Oto kilka odsłon etykiet Kujawiaka:
W prywatnych rękach
Przychodzi rok transformacji ustrojowej, browar trafia pod skrzydła wojewody bydgoskiego a po 3 latach zostaje sprywatyzowany (akcjonariat pracowniczy). W artykule z 1996 roku możemy przeczytać iż w skład spółki Kujawiak wchodzą: Browar Bydgoski, Pomorski (specjalizujący się w piwach beczkowych), Grudziądzki (produkujący piwo Kujawiak Speedway i Kuntersztyn) oraz słodownia na Fordonie (dzielnica Bydgoszczy). Mimo braku zagranicznego inwestora browar świetnie sobie radził. Raty wraz z odsetkami były płacone w terminie a z pieniędzy, które zostawały w kasie poczyniono koleje inwestycje: nowa warzelnia, fermentownia, kadź filtracyjna i osadowa, kocioł warzelny, a także tankofermetowy, stacja propagacji drożdży i urządzenia do dezynfekcji. To pozwoliło zwiększyć produkcję o kolejne 100 tys. hl. Pod względem nowoczesności browar znajdował się w ścisłej czołówce polskiej.
W rękach inwestora
W 2001 roku rozpoczęły się rozmowy z koncernem Brau Union A.G. mające doprowadzić do wykupu browaru, rok później browar został oficjalnie włączony do struktur koncernu. W kolejnych latach nastąpiła integracja Brau Union A.G. z Grupą Żywiec a Kujawiak znalazł się pod jej skrzydłami. Rok po przejęciu władzy GŻ postanowiło zamknąć browar z Bydgoszczy a produkcję przenieść do Warki i Elbląga. Tak kończy się kolejna historia dobrze prosperującego browaru, który znalazł się w nieodpowiednich rękach. W 2009 roku budynki browaru zostały zrównane z ziemią. Trzeba przyznać ze GŻ ma tupet.
Źródła:
- http://birofilia.cba.pl
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Browary_Bydgoskie
- http://pl.wikipedia.org/wiki/Bydgoszcz#II_wojna_.C5.9Bwiatowa
- https://www.facebook.com/KujawiakBrowaryBydgoskie
- Praca zbiorowa, Kalendarz Bydgoski na rok 1991 rocznik XXIV, Towarzystwo miłośników miasta Bydgoszczy, 1991, Bydgoszcz
Komentarze
Prześlij komentarz