Browary dworskie/folwarczne wg. rejestru zabytków - warmińsko-mazurskie

-
Drulity
Musiał w końcu przyjść ten moment, w którym na początku wpisu wylądujemy w Państwie Zakonu Krzyżackiego. Stanie się to za sprawą miejscowości Drulity, która prawa lokacyjne uzyskała w 1435 roku od wielkiego mistrza krzyżackiego Paulo von Rossdorffa. Od 1466 roku Państwo Zakonu Krzyżackiego nazywane jest już Prusami Zakonnymi lub Prusami Krzyżackimi.

Na początku XVI wieku wieś była własnością ostatniego mistrza zakonu krzyżackiego Albrechta Hohenzollerna, a w kolejnych latach należała między innymi do Georga von Schertwitza i jego dziedziców. Folwark pochodzi jeszcze z czasów Albrechta. Znając zamiłowanie "prusaków" do piwa, przy gospodarstwie już wówczas mógł działać browar. W połowie XVII wieku włościami zarządza już Zygmunt von Wallenrodta. Wallenrodtowie władają Drulitami aż do 1730 roku. Pod koniec XVIII wieku dobra przejmuje Georg von Haake i zarządzał nimi wraz z żoną do 1818 roku. Następnie Haake sprzedał dobra Drulickie wraz z  pobliskimi Tumpitami Adolfowi von Basserowi, a ten w 1851 roku zbył włości na rzecz Jürgena Krahmera, kupca z Hamburga. To właśnie on wzniósł późnoklasycystyczny pałac, wraz z zabudowaniami gospodarczymi, wpisanymi dziś do rejestru zabytków. Wśród nich był oczywiście budynek browaru. Budowa rozpoczęła się w 1853 roku, dwa lata później Krahmer zmarł, a schedę po nim przejęła wdowa i najstarszy syn. W 2 połowie XIX wieku folwark drulicki liczy sobie 449 ha, w tym 211 ha ziemi ornej, 100 ha łąk, 82 ha pastwisk i 40 ha lasów, pozostały teren prawdopodobnie zajmował sam dwór wraz z parkiem wzorowanym na parku Lintropa w Berlinie. Na początku XX wieku, gdy Drulitami zarządzał Robert Krahmer gospodarstwo trudniło się hodowlą rasowych koni, krów i owiec rasy Marynos (w Pisarach było podobnie). Rodzina Krahmerów prowadziła Drulity aż do końca II Wojny Światowej. Ostatnim właścicielem z rodu Krahmerów był Hans Werner, który jednak na stałe mieszkał we Frankfurcie nad Menem, a w jego imieniu pieczę nad wsią sprawował niejaki Edward Otto. 21 stycznia 1945 roku wieś opustoszała. Wszyscy mieszkańcy uciekli przed zbliżającą się ofensywą radziecką. Armia czerwona oszczędziła obiekt, który przetrwał wojnę w dobrym stanie. Zachowały się w nim zabytkowe meble, obrazy i inne elementy wyposażenia. Jak nie trudno się domyślić, tuż po wojnie majątek został upaństwowiony i przekazany w ręce Państwowego Gospodarstwa Rolnego (PGR). W takiej formie dwór wraz z zabudowaniami gospodarczymi przetrwał do końca lat 80-tych. Dyrekcja należycie dbała o budynki prowadząc liczne prace remontowe i konserwacyjne. Po transformacji ustrojowej cały kompleks przeszedł w ręce prywatne i pozostaje w nich do dnia dzisiejszego. 
Numer rejestru: (pałac) 643/69 z 27.02.1968 i (zespół folwarczny) 455/95 z 10.05.1995


Źródła:

  • http://encyklopedia.warmia.mazury.pl/index.php/Drulity
  • https://pl.wikipedia.org/wiki/Drulity
  • https://pl.wikipedia.org/wiki/Pałac_w_Drulitach
  • http://leksykonkultury.ceik.eu/index.php/Dwór_w_Drulitach

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Które piwo pszeniczne jest najlepsze?! - przegląd Weizen-ów (2018) cz.1

-
Obraz
Weizen najlepszy na lato! Kiedy temperatura za oknem sięga w cieniu trzydziestu stopni, a nad budynkami unosi się falujące powietrze przychodzi czas na klasyczne jasne piwo pszeniczne.   Prym wiodą tu piwa czeskie i niemieckie, ale sporo jest też naszych rodzimych przykładów oraz propozycji ze wschodu. W tym zestawieniu przyjrzymy się sześciu piwom, czterem z Niemiec i po jednym piwie pszenicznym z Czech i Litwy. Zobaczymy które z nich okaże się najlepsze! Czym jest piwo pszeniczne? W powszechnej świadomości mówiąc o piwie pszenicznym mamy na myśli jasny, orzeźwiający trunek pachnący jak goździki i banany. Ten konkrety gatunek piwa pszenicznego nazywa się Hefeweizen, Weizen lub Weissbier, w zależności od miejsca jego pochodzenia. Jest to piwo górnej fermentacji, czyli do jego produkcji używa się specjalnych drożdży pszenicznych  górnej fermentacji pracujących w relatywnie wysokich temperaturach (powyżej 15°C). To właśnie drożdże odpowiadają za ten specyficzny bananowo-goźdz
Czytaj więcej

Dawne browary - browar Kujawiak

-
Obraz
Mamy rok 1842. Bydgoszcz terytorialnie należy do Wielkiego Pruskiego Księstwa Poznańskiego. W Berlinie rodzi się idea połączenia Pruskiej stolicy koleją z Królewcem (Kaliningradem). Kolej miałaby przebiegać między innymi przez Bydgoszcz. Cztery lata później rozpoczynają się pierwsze prace na tej trasie. Kolej dociera do Bydgoszczy w 1851 roku, a wstęgę przecina sam Wilhelm IV. Nie trudno się domyślić, że dla tracącego od kilkudziesięciu lat znaczenie miasta, połączenie kolejowe było poważnym bodźcem rozwoju. W roku 1858 kupiec Dawid Giese, który zapewne przyjechał kolejną, buduje w Bydgoszczy, przy ulicy Ustronie mały podpiwniczony browar Giese & Bacher . Zakład staje blisko centrum na działce o powierzchni 1.7 ha. 
Czytaj więcej

browar Jabłonowo - Dubel (Doppelbock)

-
Obraz
Co może zrobić biedny amator piwa, który został zaproszony przez przyjaciół na domówkę, na której królują sześćdziesięciu procentowe alkohole? Moja odpowiedź jest tylko jedna: "Być twardym i obstawać przy swoim". W ten sposób zaopatrzyłem się między innymi w  najnowsze piwo z browaru Jabłonowo czyli doppelbocka "Dubel". Początkowo nie zamierzałem go nawet oceniać, bo wiąże się to "dziwnym zachowaniem" przy stole i poza nim, robiąc zdjęcia. Jednak degustatorka natura nie pozwoliła mi "po prostu się napić". Na szczęście spotkałem się z wyrozumiałością i  mogłem w spokoju robić swoje.
Czytaj więcej